.png){kind=small}
بررسی اثر کافئین بر بیان ژن bcl-2 و میانگین درصد بقا اسکواموس سل کارسینوما و مخاط نرمال دهان
خلاصه ضرورت اجرای طرح
کارسینوم سلول سنگفرشی دهان ششمین سرطان شایع در سطح جهان می باشد و ۹۰ درصد از بدخیمی های دهان را شامل می شود. به طوری که سالانه ۴۰۰۰۰۰ مبتلای جدید به آن شناسایی می شود، با وجود تمام تلاش ها در زمینه های مختلف جهت درمان و افزایش بقا بیماران مبتلا به OSCC هنوز میزان بقای ۵ ساله افراد تغییر چندانی نکرده است به همین جهت از موضوعات قابل پرداخت در علم پزشکی و دندانپزشکی بوده و همواره است. کافیین از مشتقات متیل گزانتینی است که در قهوه، چای، شکلات و نوشیدنی های روزمره وجود دارد و آثار فارماکولوژی و فیزیولوژیکی موثری بر سلول های مختلف می گذارد که بسته به غلظت و نوع بافت هدف دارد و هر روز پرده از آثار مفید جدیدی از این ماده بر سلول ها و اجزای آنها برداشته می شود. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اثر کافیین بر بیان ژن BCL۲ که یک ژن آنتی آپوپتوتیک مهم در سلول های مختلف از جمله سلول نرمال مخاط دهان و سایر سلول های سرطانی از جمله سرطان دهان می باشد انجام می شود. همچنین این مطالعه به بررسی اثر کافیین بردرصد زنده ماندن (viability) که یکی از انواع مهم رفتارهای سلولی می باشد، در دو سلول فوق می پردازد. در صورت اثبات اثرمفید ماده مذکور، علاوه بر آگاهی از اثرات این ماده پر مصرف بر سلولهای مخاط نرمال دهان می توان از آن در زمینه های مختلف فارماکولوژیک، دندانپزشکی ، پزشکی جهت استفاده در ترکیبات دارویی و پیشگیری از سرطان دهان استفاده کرد.
مجری: ارغوان تنکابنی
سال شروع: 1395
وضعیت طرح: بایگانی شده دانشکده/مرکز (طرح)
ارسال به دوستان