به گزارش روابط عمومی معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی تهران، طرح تحقیقاتی با عنوان «بهبود تمایز استخوانی سلول‌های بنیادی مزانشیمی در محیط آزمایشگاهی از طریق رهایش پایدار دگزامتازون در داربست‌های هیبریدی چاپ‌شده سه‌بعدی بر پایه پلی‌کاپرولاکتون–نانو‌هیدروکسی‌آپاتیت/آلژینات–ژلاتین برای بازسازی استخوان» توسط سرکار خانم دکتر نغمه بهرامی، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران و رئیس مرکز تحقیقات جراحی‌های فک و صورت، اجرا و در سال ۱۴۰۴ با موفقیت خاتمه یافته است.این پژوهش ارزشمند، با تمرکز بر توسعه پروتزهای شخصی‌محور و استفاده از فناوری چاپ زیستی سه‌بعدی در پزشکی بازساختی، گامی مؤثر در جهت ترمیم و بازسازی بافت‌های استخوانی، به‌ویژه در بیماران دارای آسیب‌های فک و صورت، برداشته است. دکتر نغمه بهرامی با اشاره به اهداف تحقیق خود اظهار داشت:«در این پژوهش، داربست‌های زیستی ترکیبی از جنس پلی‌کاپرولاکتون و نانو‌هیدروکسی‌ آپاتیت با سلول‌های بنیادی مزانشیمی چربی و میکروذرات حاوی داروی دگزامتازون طراحی و چاپ شد تا ضمن بازسازی استخوان کف حفره اوربیت، زمینه تمایز بهتر سلول‌های بنیادی به سلول‌های استخوان‌ساز (استئوبلاست) فراهم شود.» به گفته وی، ترکیب فناوری چاپ زیستی، مواد زیست‌سازگار و دارورسانی کنترل‌شده از مهم‌ترین جنبه‌های نوآورانه این طرح به شمار می‌رود. در این روش، سلول‌های زنده در کنار مواد زیستی و دارو در فرآیند چاپ زیستی شرکت داده شده‌اند تا داربست‌هایی مشابه ساختار طبیعی استخوان تولید شود که توانایی رشد و ترمیم در بدن انسان را دارند.دکتر بهرامی افزود:«نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از دگزامتازون به‌صورت رهایش تدریجی در ساختار داربست، باعث افزایش تمایز استخوانی سلول‌های بنیادی و بهبود کیفیت بازسازی بافت استخوانی می‌شود. این یافته‌ها می‌تواند مبنایی برای طراحی پروتزهای هوشمند و شخصی‌محور در جراحی‌های بازسازی فک و صورت باشد.» به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، مخاطبان اصلی این پژوهش شامل پزشکان، دندانپزشکان و بیماران نیازمند به پروتزهای فک و صورت هستند و نتایج آن می‌تواند در آینده نزدیک به‌صورت بالینی و کاربردی مورد استفاده قرار گیرد.وی خاطرنشان کرد: «هدف نهایی این پژوهش، کاهش نیاز بیماران به جراحی‌های مکرر و افزایش کیفیت زندگی افرادی است که در اثر تصادف، تومور یا نقص مادرزادی دچار تخریب استخوانی در نواحی فک و صورت شده‌اند. این طرح با نگاه میان‌رشته‌ای میان علوم مهندسی، زیست‌مواد و جراحی‌های ترمیمی طراحی شده است و می‌تواند افق تازه‌ای در پزشکی بازساختی کشور بگشاید.» این طرح تحقیقاتی با تکیه بر فناوری‌های پیشرفته چاپ سه‌بعدی زیستی (Bio-printing) و استفاده از سلول‌های بنیادی انسانی، از نمونه‌های برجسته پژوهش‌های فناورانه در حوزه علوم پزشکی محسوب می‌شود و در مسیر تجاری‌سازی و توسعه فناوری‌های بومی بازسازی بافت‌های بدن گام برمی‌دارد. در پایان، دکتر نغمه بهرامی ابراز امیدواری کرد که با ادامه این مسیر پژوهشی، بتوان در آینده نزدیک پروتزهای شخصی‌محور با قابلیت زیست‌پذیری بالا و ترمیم واقعی بافت استخوانی را برای بیماران در کشور تولید و عرضه کرد. علاقه‌مندان و پژوهشگران جهت تبادل نظر علمی می‌توانند از طریق ایمیل naghmehbahrami@gmail.com با دکتر نغمه بهرامی در ارتباط باشند.