.png){kind=small}
بررسی اثر اگزوزومهای مشتق شده از مغز استخوان بر القا بیان MIR139 b و نقش P53 در کنترل آن در رده سرطانی سلول سنگفرشی سر و گردن
خلاصه ضرورت اجرای طرح
سرطان سلول سنگفرشی سر و گردن (HNSCC) از تومورهای اپی‌تلیالی شایع و کشنده است که به‌دلیل تشخیص دیرهنگام، عود مکرر و مقاومت به درمان‌های معمول، پیش‌آگهی ضعیفی دارد. شناخت مکانیسم‌های مولکولی این سرطان برای یافتن اهداف درمانی جدید ضروری است. اگزوزوم‌ها وزیکول‌های خارج‌سلولی کوچکی‌اند که حاوی پروتئین، لیپید و انواع RNA (از جمله miRNA) هستند و در ارتباط بین سلولی و تنظیم رشد و مقاومت تومور نقش دارند. اگزوزومهای مشتق از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان (BMSC-Exos) به‌دلیل محتوای خاص خود می‌توانند اثرات ضدتوموری نشان دهند، از جمله مهار متاستاز و افزایش حساسیت به درمان، و حتی از طریق مسیرهای وابسته به P۵۳ عمل کنند. miR-۱۳۹ (به‌ویژه miR-۱۳۹-۵p) یکی از miRNAهای سرکوبگر تومور است که بیان آن مستقیماً توسط P۵۳ تنظیم می‌شود و در مهار رشد و تهاجم سلول‌های سرطانی نقش دارد. با این حال، داده‌های مربوط به نقش miR-۱۳۹ در HNSCC محدود است و ارتباط احتمالی آن با اگزوزومهای مشتق از سلول‌های بنیادی مغز استخوان تاکنون بررسی نشده است. از آنجا که بیش از نیمی از موارد HNSCC دارای جهش یا غیرفعال شدن P۵۳ هستند، بررسی تعامل بین P۵۳، miR-۱۳۹ و اگزوزوم‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر اگزوزومهای مشتق از مغز استخوان بر القای بیان miR-۱۳۹ و تعیین نقش P۵۳ در این فرآیند در سلول‌های سرطان سر و گردن است. نتایج می‌تواند درک عمیق‌تری از مکانیسم‌های مقاومت تومور و طراحی درمان‌های هدفمند مبتنی بر miRNA و اگزوزوم‌ها فراهم آورد.
مجری طرح: دکتر غلامرضا طاوسی دانا
مجری طرح: دکتر غلامرضا طاوسی دانا
سال شروع: 1404
ارسال به دوستان