مقایسه ی میزان قرینه بودن صورت پس از جراحی بازسازی نقایص سگمنتال مندیبل با استفاده از روش متداول و روش استریولیتوگرافی

خلاصه ضرورت اجرای طرح

نقایص موجود در استخوان مندیبل به دلایل تروما یا جراحی متعاقب ضایعات پاتولوژیک، می تواند اختلالات شدیدی را در فانکشن مندیبل و ظاهر صورت و حتی فعالیتهای اجتماعی بیمار ایجاد کند. جراحی بازسازی استخوان مندیبل به منظور بهبود یا اعاده عملکرد و زیبایی به صورت شایع انجام می شود ولی چالش اساسی حفظ کانتورهای مناسب صورت و برگرداندن فانکشن و ظاهر طبیعی به یک سوم تحتانی صورت می باشد. بطور کلی پلیتهای تیتانیومی برای بازسازی مندیبل استفاده می شوند. کانتور وتطابق مناسب این پلیتهای بازسازی برای نتایج استتیک و فانکشن مناسب بعد از عمل ضروری است.در روش متداول جراحی بازسازی مندیبل پلیت تیتانیومی که از پیش از عمل فرم داده نشده است در حین جراحی بازسازی مندیبل توسط جراح فرم داده میشود که باعث افزایش چشمگیر مدت زمان جراحی می شود.به علاوه خم کردن های متعدد پلیت توسط جراح باعث ایجاد خستگی در پلیت شده و استحکام آن را کاهش می دهد.امروزه کاربرد طراحی و مدل سازی کامپیوتری امکان جدیدی را در فیلد بازسازی مندیبل فراهم کرده است. با تکنیک استریولیتوگرافی قادر به ساخت مدل سه بعدی مندیبل برای هربیمار هستیم و سپس پلیت بازسازی قبل از عمل روی مدل شکل می گیرد. مطالعات محدود دیگری برای بررسی و مقایسه قرینگی صورت، مدت زمان عمل جراحی وموقعیت کندیل درروش متداول و روش های تهیه مدل سه بعدی مندیبل انجام شده است. از آن جایی که در ایران مطالعه ای برای مقایسه نتایج جراحی به کمک مدل استریولیتوگرافیک مندیبل و روش متداول صورت نگرفته است، این مطالعه طراحی شد تا توانایی دو روش مختلف جراحی را در قرینه سازی صورت و بازگرداندن زیبایی ناحیه تحتانی صورت مقایسه کنیم.

مجری: طاهره پادگانه

سال شروع: 1400

وضعیت طرح: در حال اجرا معاونت