بررسی میزان بار ویروسی هرپس سیمپلکس قبل و بعد از درمان پروتز ثابت. درمان ریشه در بیماران مبتلا به هرپس عود کننده
خلاصه ضرورت اجرای طرح
خانواده هرپس ویروس ها شامل ۹ ویروس مختلف است که در انسانها بیماری زا می باشند. HSV یک آلفا هرپس ویروس است که در ۶۵% از بزرگسالان بالای ۷۰ سال آمریکا تست سرمی نسبت به این ویروس مثبت است. عفونت اولیه از تماس ایتدایی با ویروس ایجاد می شود و به دنبال آن آلودگی مخاط ـ پوست و چشم با ترشحات عفونی رخ می دهد. سپس ویروس در مسیر آکسون اعصاب حسی حرکت کرده و عفونت مزمن نهفته ای را در گانکلیون حسی مانند گانگلیون تریژمینال ایجاد می کند [۱].
HSV عود کننده هنگامی ایجاد می شود کهHSV ۱ در نواحی نهفته فعال شده و به صورت مرکزگرا به سمت مخاط یا پوست یعنی جایی که این ویروس برای سلول های اپیتلیالی پاتوژن است حرکت می کند و سبب عفونت عود کننده HSV به شکل وزیکول ها و اولسرهای موضعی می گردد [۲].
بیشتر موارد HSV۱ عود کننده تحت بالینی هستند و عموما در کودکان و نوجوانان رخ می دهند. علایم اولیه بیماری ۱ تا ۳ روز بوده و شامل تب کاهش اشتها ضعف و میالژی است که ممکن است با سردرد و تهوع نیز همراه باشد. درد دهانی ممکن است باعث کاهش مصرف غذا شده و بیماران ممکن است برای هیدراتاسیون نیازمند بستری شدن باشند. این بیماری خود محدود شونده است و در عرض ۱۰ تا ۱۴ روز بهبود می یابد [۱,۳]. دوباره فعال شدن HSV ممکن است منجر به رهاسازی بدون علامت ویروس به داخل بزاق و ترشحات دهانی شود که خود یک ریسک فاکتور مهم در انتقال بیماری است در ضمن سبب شکل گیری زخم می شود. رها شدن بدون علامت ویروس با علایم و نشانه های سیستمیک همراه نبوده و در ۸ تا ۱۰ درصد بیماران به دنبال درمان های دندانپزشکی رخ می دهد [۴]. هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان بار ویروسی HSV قبل و بعد از درمان های دندانپزشکی است. از آنجا که ریزش بدون علامت ویروس در عفونت زایی آن و انتقال بیماری به پرسنل دندانپزشکی و سایر بیماران حائز اهمیت است تعیین میزان بار ویروسی در مطالعات آینده و انجام اقدامات درمانی حائز اهمیت است.
HSV عود کننده هنگامی ایجاد می شود کهHSV ۱ در نواحی نهفته فعال شده و به صورت مرکزگرا به سمت مخاط یا پوست یعنی جایی که این ویروس برای سلول های اپیتلیالی پاتوژن است حرکت می کند و سبب عفونت عود کننده HSV به شکل وزیکول ها و اولسرهای موضعی می گردد [۲].
بیشتر موارد HSV۱ عود کننده تحت بالینی هستند و عموما در کودکان و نوجوانان رخ می دهند. علایم اولیه بیماری ۱ تا ۳ روز بوده و شامل تب کاهش اشتها ضعف و میالژی است که ممکن است با سردرد و تهوع نیز همراه باشد. درد دهانی ممکن است باعث کاهش مصرف غذا شده و بیماران ممکن است برای هیدراتاسیون نیازمند بستری شدن باشند. این بیماری خود محدود شونده است و در عرض ۱۰ تا ۱۴ روز بهبود می یابد [۱,۳]. دوباره فعال شدن HSV ممکن است منجر به رهاسازی بدون علامت ویروس به داخل بزاق و ترشحات دهانی شود که خود یک ریسک فاکتور مهم در انتقال بیماری است در ضمن سبب شکل گیری زخم می شود. رها شدن بدون علامت ویروس با علایم و نشانه های سیستمیک همراه نبوده و در ۸ تا ۱۰ درصد بیماران به دنبال درمان های دندانپزشکی رخ می دهد [۴]. هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان بار ویروسی HSV قبل و بعد از درمان های دندانپزشکی است. از آنجا که ریزش بدون علامت ویروس در عفونت زایی آن و انتقال بیماری به پرسنل دندانپزشکی و سایر بیماران حائز اهمیت است تعیین میزان بار ویروسی در مطالعات آینده و انجام اقدامات درمانی حائز اهمیت است.
مجری: مریم کوپائی
سال شروع: 1396
وضعیت طرح: بایگانی شده دانشکده/مرکز (طرح)
ارسال به دوستان